خبرگزاری فارس

پای درس آقا| چند جلد کتاب قطور را در اتوبوس خواندم

پای درس آقا| چند جلد کتاب قطور را در اتوبوس خواندم

رهبری می‌فرمایند: قبل از انقلاب، وضعیت و فضای اتوبوس‌های آن روزگار برای ما خیلی آزاردهنده بود و نمی‌توانستیم تحمّل کنیم. دلم می‌خواست سرم پایین باشد و خواندن کتاب در چنین وضعیتی بهترین کار بود.

به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری فارس، در ایام بزرگ‌ترین گردهمایی فرهنگی کشور، یعنی نمایشگاه کتاب هستیم. روزهایی که فضای شهر تهران، به شکل دیگری است و افراد یک‌به‌یک با حضور در نمایشگاه کتاب، سعی دارند بار دیگر ارتباط خود را با این یار مهربان قوام بخشند. در ادامه سخنان رهبری معظم انقلاب را درباره اهمیت مطالعه و نمایشگاه کتاب می‌خوانیم.

وقت‌های ضایع‌شونده خود را با مطالعه کتاب جبران کنید

google-play
برای دسترسی سریع به اخبار برنامه "اخبارمن" را نصب کنید.

من می‌خواهم خواهشی از مردم بکنم و آن این است کسانی که وقت‌های ضایع‌شونده‌ای دارند؛ مثلاً به اتوبوس یا تاکسی سوار می‌شوند، یا سوار وسیله‌ی نقلیه‌ خودشان هستند و دیگری ماشین را می‌راند، یا در جاهایی مثل مطبّ پزشک در حال انتظار به سر می‌برند و به‌هرحال اوقاتی را در حال انتظار به بی‌کاری می‌گذرانند، در تمام این ساعات، کتاب بخوانند. کتاب در کیف یا جیب خود داشته باشند و در اتوبوس که نشستند، کتاب را باز کنند و بخوانند. وقتی هم به مقصد رسیدند، نشانه‌ای لای کتاب بگذارند و باز در فرصت یا فرصت‌های بعدی آن را باز کنند و از همان جا بخوانند.

چند جلد کتاب قطور را در اتوبوس خواندم

بنده خودم چند جلد قطور از یک عنوان کتاب را در اتوبوس خواندم! البته قضیه مربوط به قبل از انقلاب است که چند روزی برای انجام کاری از مشهد به تهران آمده بودم. بنا به دلایلی نمی‌خواهم اسم کتاب را بگویم. وضعیت و فضای اتوبوس‌های آن روزگار برای ما خیلی آزار دهنده بود و نمی‌توانستیم تحمّل کنیم. دلم می‌خواست سرم پایین باشد و خواندن کتاب در چنین وضعیتی بهترین کار بود. ساعتی را که به این حالت می‌گذراندم احساس نمی‌کردم ضایع می‌شود. آن وقت‌ها تقریباً یک ساعت طول می‌کشید تا آدم با اتوبوس از جایی به جای دیگر می‌رفت. بعضی وقت‌ها این جابه‌جایی کمتر یا بیشتر هم طول می‌کشید. به‌هرحال چنین یک ساعت‌هایی را احساس نمی‌کردم که ضایع می‌شود چون کتاب می‌خواندم.

یک عادت پسندیده

همه بایستی این طور عمل کنیم. گاهی می‌بینید یک نفر پای تلویزیون نشسته و منتظر یک فیلم است. تلویزیون آگهی تبلیغاتی پخش می‌کند و گاهی پخش تبلیغات بیست دقیقه طول می‌کشد. یک وقت است کسی به آن تبلیغات احتیاج دارد. اما کسی که احتیاج ندارد آگهی‌های تبلیغاتی را ببیند، این بیست دقیقه را چرا بی‌کار بنشیند؟! یک کتاب دم دستش باشد، بردارد و بیست دقیقه مطالعه کند. اگر مردم ما عادت کنند که از این وقت‌های ضایع‌شونده برای مطالعه‌ کتاب استفاده کنند، جامعه خیلی پیش خواهد رفت و فرهنگ کشور، خیلی ترقّی خواهد کرد.(۱۳۷۵/۰۲/۲۲)

کتابخوانی باید یک سیره و سنّت رایج بین مردم ما بشود

کتابخوانی باید یک سیره و سنّت رایج بین مردم ما بشود. کتاب بخوانند و به فرزندانشان هم یاد بدهند. خانم‌ها در خانه کتاب بخوانند و معلومات بیندوزند. البته در کنار این مسائل، باید به فکر باشیم و دغدغه‌ نوع کتاب‌هایی که تولید می‌شود نیز در ما باشد. باید کتابِ خوب تولید شود. کتاب یک غذاست، یک غذای روح است، یک نوشیدنی روح است و چنانچه مقوّی باشد، روح را تقویت می‌کند. ما که سفارش می‌کنیم از این نوشیدنی بخورید، نوع نوشیدنی را معیّن نکرده‌ایم. باید مواظب باشیم که مبادا نوشیدنی مسموم، خطرناک، فاسد، گندیده و مضر، با رنگ‌آمیزی‌های خیلی خوب، دست مردم داده شود، بدون این‌که مردم بدانند. همان‌طور که اماکن و سازمان‌های ویژه، اگر ببینند غذایی فاسد به مردم فروخته میشود، با تولید کننده مقابله می‌کنند، اگر کتاب فاسدی هم به مردم داده می‌شود، باید با آن مقابله شود.

البته من اعتقاد ندارم که باید هر کتاب و نوشته‌ای را که با سلیقه‌ خاصی نمی‌سازد و مضر به نظر می‌رسد، جلوش را بگیریم. لکن کتب و نوشته‌هایی هست که مضر بودنشان برای مردم، واضح است. یعنی ترویج فحشا و فساد و از این قبیل است که برای مردم زیان‌آور است. نباید اجازه بدهند که چنین کتب و نوشته‌هایی منتشر شود. اما بیشتر باید تلاش کرد که کتاب‌های خوب، چاپ و منتشر شود و برای این‌که مردم به کتابخوانی روی آورند، وسایلی هم باید ایجاد کرد. (۱۳۷۲/۰۲/۲۱)

پایان پیام/