فرارو
زندگی در پایتخت، بدون حق زیستن
عبدالرضا خزایی؛ در شهری که زمانی رؤیای طبقه متوسط ایرانی برای زیستن بود، حالا اتاق‌های ۹ متری و کانکس‌های فلزی، جایگزین خانه‌هایی شده‌اند که زمانی معنای امنیت و آرامش را تداعی می‌کردند. این روز‌ها در برخی محله‌های تهران، آگهی اجاره اتاق‌های کوچک، بی‌نور و بی‌امکانات در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شود. اتاق‌هایی که به‌سختی جایی برای یک نفر دارند، اما به ناچار، مأمن چند نفر شده‌اند. کارگران، دانشجویان، خانواده‌های کم‌درآمد، همه در جست‌وجوی سقفی‌اند – حتی اگر آن سقف از فلز و بر پشت بام باشد.
