فرارو
روایت سازی یا دوگانه سازی؛ مذاکرات ایران و آمریکا چگونه سیاست داخلی را هدایت می‌کند؟
سیدمحمود کمال آرا؛ در روز‌هایی که بازار ارز با کوچک‌ترین شایعه درباره «احتمال دیدار»، «موافقت برای تبادل»، یا «ارسال پیام از طریق واسطه‌ها» واکنش نشان می‌دهد، فهم این نکته چندان دشوار نیست که سیاست خارجی ایران، به‌ویژه در نسبت با آمریکا، دیگر فقط یک پرونده در وزارت امور خارجه نیست. بلکه به تدریج تبدیل به یک عنصر پایدار در معادلات سیاست داخلی شده؛ عنصری که نه‌فقط قیمت دلار و بنزین، که آرایش سیاسی نهاد‌های قدرت، میزان مشارکت مردم، و حتی زبان نخبگان را تعیین می‌کند. در واقع، مذاکره با آمریکا در ایران، همیشه بیشتر از آن‌که یک ابزار دیپلماتیک باشد، یک «رخداد اجتماعی ـ سیاسی» بوده است؛ رخدادی که برای مردم، مترادف با گشایش یا فشار، امید یا اضطراب، و برای سیاست‌ورزان، ابزار مشروعیت‌سازی یا مرزبندی ایدئولوژیک بوده است.
